Τα κύτταρα περνάνε σε μια κατάσταση αδράνειας καθώς οι ιστοί ξεμένουν από οξυγόνο και γίνονται όλο και πιο όξινοι.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Cell, αυτή η αδράνεια, που πιστεύεται ότι είναι κύρια αιτία αντίστασης στα φάρμακα και υποτροπής του καρκίνου, μπορεί ενδεχομένως εύκολα να αναστραφεί όταν προκαλείται από οξύτητα.
Η παρατήρηση αυτή μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στη βελτίωση πολλών αντικαρκινικών θεραπειών.
Οι ερευνητές του Αντικαρκινικού Ινστιτούτου Ludwig περιγράφουν λεπτομερώς πως, εις ανταπόκριση στην οξύτητα, τα κύτταρα απενεργοποιούν έναν καίριας σημασίας μοριακό διακόπτη, τον mTORC, σε συνήθεις καταστάσεις, υπολογίζοντας τη διαθεσιμότητα των θρεπτικών συστατικών πριν πάρουν τα κύτταρα το πράσινο φως να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν.
Αυτό το γεγονός απενεργοποιεί την κυτταρική παραγωγή πρωτεϊνών, διαταράσσοντας τη μεταβολική τους δραστηριότητα και τον κιρκαδιανό ρυθμό εξωθώντας τα κύτταρα σε μια κατάσταση ηρεμίας.
«Στους όγκους που μελετήσαμε σε ποντίκια παρατηρήσαμε δραστηριότητα του mTORC σε σημεία χωρίς οξυγόνο. Αλλά, όταν προσθέσαμε μαγειρική σόδα στο νερό που έπιναν τα πειραματόζωα, ολόκληρος ο όγκος «φωτίστηκε» από τη δραστηριότητα του mTORC. Εικάζουμε λοιπόν ότι ξυπνώντας αυτά τα κύτταρα ο όγκος μπορεί να γίνει πιο ευαίσθητος στη θεραπεία», εξηγεί ο καθηγητής Τσι Βαν Ντανγκ, επιστημονικός διευθυντής τουΑντικαρκινικού Ινστιτούτου Ludwig και ερευνητής στο Ινστιτούτο Wistar.
«Η μαγειρική σόδα έχει διαπιστωθεί και στο παρελθόν ότι ενισχύει την ανοσοθεραπεία του καρκίνου», προσθέτει ο Δρ Ρόμπερτ Γκιλλις από το Αντικαρκινικό Κέντρο H. Lee Moffitt και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης. Ωστόσο, ο μηχανισμός δράσης της επί του καρκίνουπαρέμενε ασαφής.
Στην παρούσα μελέτη ο Δρ Νταγκ και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν τον μηχανισμό αυτό στη συμπεριφορά των λυσοσωμάτων, κυττταρικά οργανίδια που μοιάζουν με σάκκους και «χωνεύουν» τις πρωτεΐνες, και στα οποία κατευθύνεται ο mTORC όταν είναι έτοιμος να αναλάβει δράση.
Οι ερευνητές απέδειξαν ότι σε όξινες καταστάσεις οι πρωτεϊνικοί κινητήρες προωθούν τα λυσοσώματα που μεταφέρουν τον mTOR μακριά από την περιοχή γύρω από τον πυρήνα, όπου βρίσκονται συνήθως. Έτσι διαχωρίζεται ο mTOR από μια πρωτεΐνη που απαιτείται για την ενεργοποίησή της, την RHEB, η οποία συνεχίζει να βρίσκεται στη γύρω περιοχή.
Χωρίς λοιπόν ένα από τα βασικά σηματοδοτικά μηνύματα ο mTORC παραμένει αδρανής αναστέλλοντας τη σύνθεση των πρωτεϊνών – συμπεριλαμβανομένων των συστατικών του μοριακού ρολογιού του κυττάρου – μαζί με μεγαλύτερη μεταβολική δραστηριότητα.
«Τα κύτταρα δεν θέλουν να παράγουν πρωτεΐνες ή άλλα βιομόρια όταν βρίσκονται υπό πίεση. Θέλουν να επιβραδύνουν και ξυπνάνε μόνο όταν τα πράγματα έχουν επιστρέψει στο φυσιολογικό», εξηγεί ο Δρ Νταγκ.
Και υποστηρίζει ότι η μαγειρική σόδα μπορεί να αναστρέψει όλη αυτή την ιστορία αφού όταν χορηγήθηκε στο νερό των πειραματόζωων εξουδετέρωσε προς έκπληξη όλων την οξύτητα των υποξυγονικών δεσμίδων στους όγκους. Αυτό έστειλε τα λυσοσώματα πίσω στην πυρηνική περιφέρεια των κυττάρων – όπου περίμενε η RHEB – και αποκατέστησαν τη δραστηριότητα του mTOR.
Τέλος, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι η ενεργοποίησης των Τ-κυττάρων που είναι κύριας σημασίας για τις ανοσοθεραπείες ήταν επίσης μειωμένη σε όξινες καταστάσεις.
