Το ελάχιστο που πρέπει να κάνουν οι υπεύθυνοι είναι να μοιράσουν από μία μάσκα σε κάθε κάτοικο που επιστρέφει στο Μάτι για να καθαρίσει το σπίτι του, σε κάθε εθελοντή που βοηθάει στην περιοχή». Ο αναπληρωτής καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ, Δημοσθένης Σαρηγιάννης, υπογραμμίζει στην «Κ» την τοξική περιβαλλοντική επιβάρυνση της περιοχής και την ανάγκη να ληφθούν μέτρα προστασίας των ανθρώπων που κινούνται στα καμένα στον Νέο Βουτζά, στο Μάτι και στη Ραφήνα. «Δεν είναι μόνο το όφελος από τους ρύπους που θα παρακρατήσει ακόμα και μια απλή μάσκα, είναι και το μήνυμα που εκπέμπει: προσοχή, το χώμα και η σκόνη στην περιοχή έχουν αυξημένη ρύπανση και πρέπει να προσέχουμε!», τονίζει ο κ. Σαρηγιάννης.
Οπως εξηγεί ο καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής, «δεν είχαμε μια απλή πυρκαγιά σε δάσος. Κάηκαν αυτοκίνητα, ανατινάχθηκαν ντεπόζιτα, πυρπολήθηκαν καύσιμα, σπίτια, δομικά υλικά, πλαστικά. Ολα αυτά απελευθέρωσαν πλήθος επικίνδυνων τοξικών χημικών ουσιών, όπως διοξίνες, φουράνια, βαρέα μέταλλα και πολυαρωματικούς υδρογονάνθρακες. Οι πιο βαριές ενώσεις έπεσαν στο έδαφος. Αλλες οδηγήθηκαν εκεί από τη βροχή. Αρα δεν έχουμε απλά σκόνη ή χώμα, αλλά παράγοντες σοβαρής ρύπανσης και τοξικής επιβάρυνσης που πρέπει να αντιμετωπιστούν με τη δέουσα προσοχή». Το εργαστήριο Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ θα ξεκινήσει από το τέλος της εβδομάδας συστηματική έρευνα για τη ρύπανση της περιοχής. «Δεν θέλουμε να κινδυνολογήσουμε, αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να κινηθούμε με την αρχή της προφύλαξης», λέει ο κ. Σαρηγιάννης.
Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τη φονική πυρκαγιά, και λαμβάνοντας υπόψη και τη βροχή που έπεσε, θεωρείται πως ο αέρας έχει καθαρίσει, άρα το ρυπαντικό φορτίο υπάρχει στο έδαφος. Σε περίπτωση ανέμου μπορεί βέβαια να αιωριστεί και πάλι. Με βάση αυτό ο καθηγητής σημειώνει πως πρέπει να είναι όλοι προσεκτικοί στην επαφή με το χώμα και τη στάχτη, να φορούν μάσκα, γάντια και ελαφρά – καλοκαιρινά ρούχα που καλύπτουν όμως χέρια ή και πόδια. Ιδιαίτερα προσεκτικοί πρέπει να είμαστε με τα παιδιά, που έχουν την τάση να πιάνουν τα πάντα και μετά να βάζουν τα χέρια στο στόμα τους. «Επίσης, πρέπει να προσέξουμε όταν καθαρίζουμε. Κατ’ αρχάς, η στάχτη και ό,τι σκουπίζουμε καλό είναι να παραδίδονται στον δήμο ως επιβαρυμένα ρυπαντικά απόβλητα και να έχουν την κατάλληλη διαχείριση. Να μην τα πετάμε στον δρόμο ή στο δίπλα χωράφι, γιατί πάλι θα τα βρούμε μπροστά μας. Οταν καθαρίζουμε με νερό πρέπει να προσέχουμε να μην έρχεται κανείς σε επαφή με το νέφος των σταγονιδίων, ενώ τα απόνερα δεν πρέπει να πέφτουν σε διπλανές οικίες», επισημαίνει ο κ. Σαρηγιάννης.
«Η παρουσία κατοίκων και εθελοντών στην περιοχή των καμένων πρέπει αυτό το διάστημα να είναι όσο το δυνατόν μικρότερης χρονικής διάρκειας, έτσι ώστε να περιοριστεί στην απολύτως απαραίτητη έκθεσή τους στο ρυπαντικό φορτίο», υπογραμμίζει ο καθηγητής, συμπληρώνοντας πως με βάση την εμπειρία θα χρειαστούν τρεις μήνες για να υπάρξει φυσική ανακαίνιση του εδάφους.
