Στο επίκεντρο βρίσκεται κάθε Αύγουστο το εκκλησάκι της Παναγίας του Χάρου στους Λειψούς, αφού ξεχωρίζει τόσο για την εικόνα της Θεοτόκου
που κρατά τον Χριστό όχι ως βρέφος αλλά ως νεκρό έπειτα από την Αποκαθήλωση από τον μαρτυρικό Σταυρό, αλλά και για τα θαυματουργά κρινάκια -όπως τα λένε οι πιστοί- που, αν και ξερά, ανθίζουν κάθε καλοκαίρι. Οι πιστοί χαρακτηρίζουν την ιερή εικόνα θαυματουργή και συρρέουν κατά εκατοντάδες.
Το άνθισμα των κρίνων που την περιστοιχίζουν είναι ένα θαυμαστό γεγονός που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Τα κρινάκια τοποθετούνται στην εικόνα στην γιορτή του Ευαγγελισμού στις 25 Μαρτίου, ξεραίνονται, αλλά κάθε Ιούλιο «ζωντανεύουν» και βγάζουν μπουμπούκια που μένουν ευωδιαστά ως τα εννιάμερα της Παναγίας, στις 23 Αυγούστου!
Το ίδιο επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο από το 1943, όταν μία νεαρή Λειψιώτισσα πρόσφερε στην Παναγιά ένα μικρό μπουκέτο άσπρα κρινάκια, τα οποία μαράθηκαν, αλλά το καλοκαίρι άνθισαν ξανά, όπως παρατήρησαν προσκυνητές. Κανείς δεν γνωρίζει τι είχε ζητήσει από τη Μεγαλόχαρη καταμεσής του πολέμου η κοπέλα, ωστόσο η προσφορά συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, με το φαινόμενο να επαναλαμβάνεται. Σήμερα τα ανθισμένα κρινάκια προσφέρονται στους προσκυνητές ως ευλογία μετά τη γιορτή.
Το βυζαντινό εκκλησάκι χτίστηκε στο νησί το 1600 μ.Χ. από μοναχούς της Πάτμου. Το διακρίνουν ο χαμηλός τρούλος, τα ακανόνιστα τόξα, που έχουν μια ασυνήθιστη γοητεία, τα λιγοστά και στενόμακρα παράθυρα με το φειδωλό φως που υποβάλλει τον προσκυνητή.
Η ιερή εικόνα ονομάστηκε Παναγία του Χάρου γιατί απεικονίζει τον θρήνο της Θεοτόκου και το μαρτύριο που πέρασε κρατώντας το παιδί της νεκρό ύστερα από τα απανωτά σκληρά μαρτύρια.
